Izraelski ministar u Netanyahuovoj krajnje desničarskoj vladi pozdravio je političku pobjedu liderke francuske krajnje desnice Marine Le Pen nakon što je njena stranka Nacionalno okupljanje izašla kao jasni pobjednik na ovosedmičnim francuskim parlamentarnim izborima.
Izraelski ministar za pitanja dijaspore Amichai Chikli rekao je da bi potencijalni izbor Le Pen za predsjednicu – koji se trenutno i ne razmatra – bio odličan za Izrael zbog njenog snažnog stava protiv “antisemitizma”.
“Za Izrael bi bilo sjajno da Marine Le Pen postane predsjednica Francuske. Po mom mišljenju, to bi bilo dobro za državu Izrael”, rekao je Chikli. Chikli, međutim, može misliti nešto sasvim drugačije od onoga što je zapravo rekao. Njegove velike pohvale Le Pen možda nisu zbog njenog navodnog procionističkog stava, koliko zbog njenog antimuslimanskog stava – koji on, naravno, dijeli.
Stranka Nacionalno okupljanje u Francuskoj osvojila je jednu trećinu glasova na prošlosedmičnim izborima, što je čini strankom s najvećom parlamentarnom zastupljenošću u Francuskoj.
Njen uticaj bi se ipak mogao smanjiti ako druge stranke – od desnog centra do krajnje ljevice – odluče da se masovno ujedine protiv svojih krajnje desnih protivnika u drugom krugu glasanja 7. jula.
To bi im onda moglo omogućiti da odaberu kandidata koji će postati sljedeći premijer Francuske, koji bi zamijenio Gabriela Attala, koji je tuniski Jevrej.
Mnogo toga se još može dogoditi od sada do nedjelje, a još nije jasno kakav će se tip vlade u konačnici pojaviti.
Mogući scenarij, ali nikako jedini, jeste da će stranka Marine Le Pen uspjeti da formira neku vrstu koalicije.
Uspon krajnje desnice
Le Pen je preuzela Nacionalni front 2022. godine od svog oca Jean-Marie Le Pena, izuzetno kontroverzne ličnosti u francuskoj politici.
Ona je pokušala ublažiti imidž krajnje desnice u Francuskoj preimenovanjem stranke u „Nacionalno okupljanje” i iskorjenjivanjem njenog antisemitskog diskursa – barem na površini.
Poput mnogih krajnje desnih i populističkih stranaka u Evropi, Nacionalno okupljanje zauzima fanatično proizraelsku liniju.
S izraelskim premijerom Benjaminom Netanyahuom dijeli opsesivnu odbojnost prema muslimanima i drži oštar stav prema imigrantima iz zemalja s većinskim muslimanskim stanovništvom. Optužuje ovu malu manjinu da je odgovorna za takozvanu “islamizaciju” Francuske.
Francusko jevrejstvo i Izrael dugo su doživljavali stranku Jean-Marie Le Pen kao ozbiljnu prijetnju budući da je njen diskurs bio ukorijenjen u antisemitizmu i poricanju holokausta.
Mlađa Le Pen je izbacila svog oca, druge antisemite i negatore holokausta iz stranke, pokušavajući godinama da je udalji od njene neugodne prošlosti kako bi stekla naklonost jevrejskih zajednica i Izraela.
To je bilo zato da bi se stranci – nekada smatranoj potpuno nedodirljivom – dalo određeni stepen legitimiteta.
Ako stranka Le Pen uspije formirati vladu, najekstremnija izraelska vlada, predvođena Netanyahuom, naći će se u saradnji sa srodnom dušom.
Za desničarske francuske cioniste i Izraelce, Novi narodni front - savez Socijalističke stranke lijevog centra i stranke krajnje lijeve France Insoumise (koja je zauzela drugo mjesto) - predstavlja još jedan izazov.
Veći dio tog saveza, uključujući vođu La France Insoumisea Jean-Luca Mélenchona – koji je žestoko protiv Netanyahua, ali sumnjičavo i nepokolebljivo podržava lidera sirijskog režima Bashara al-Assada – posljednjih je mjeseci prihvatio proteste protiv Izraela.
Mnogi Jevreji Aškenazi u Izraelu koji su zadržali pravo glasa u Francuskoj nisu zamišljali da će jednog dana glasati za krajnje desničarsku stranku Nacionalno okupljanje.
Mogli bi to učiniti sada jer im se francuska krajnja ljevica u posljednje vrijeme čini da su neoprostivo antisemitski nastrojeni.
Dok su mnoge jevrejske organizacije pozivale francuske Jevreje da glasaju za Macronovu centrističku stranku, koja je podržavala Izrael i koja je donedavno imala jevrejskog premijera i jevrejskog ministra vanjskih poslova, nekoliko istaknutih jevrejskih glasova u zemlji otvoreno podržava Nacionalno okupljanje.
Oni smatraju da je stranka Le Pen jedini način da se suprotstave takozvanoj rastućoj plimi muslimana i antisemitizmu radikalne ljevice.
Desničarske stranke nastavljaju rasti u anketama širom Evrope. Ovo slijedi ono što se popularno doživljava kao nesputana imigracija muslimana, kao i otvoreni propalestinski i antiizraelski protesti u mnogim zemljama potaknuti izraelskim genocidnim masakrima u Gazi.
Dok se ljevičarske stranke na Zapadu okreću protiv njega, Izrael očito preispituje svoju nekada strogu politiku bojkota krajnje desnih stranaka.
Šta dalje?
Sljedeći francuski predsjednički izbori zakazani su tek za 2027. godine, ali na ovim prijevremenim parlamentarnim izborima, održanim nakon Macronovog neočekivanog raspuštanja Narodne skupštine, Nacionalno okupljanje je vodilo u prvom krugu.
Chiklijeva izjava u suprotnosti je sa stavom većine lidera francuske jevrejske zajednice, koji se oštro protive Nacionalnom okupljanju i smatraju ga pravim političkim nasljednikom izvorne Nacionalne fronte Jean-Marie Le Pena.
Na kraju krajeva, mali broj francuskih Jevreja može zaboraviti da je otac Marine Le Pen proglašen krivim za negiranje zločina protiv čovječnosti nakon što je Hitlerove plinske komore nazvao samo „detaljem“.
Ali za razliku od oca, od prvih sedmica sadašnjeg sukoba, Marine Le Pen je izrazila snažnu podršku Izraelu nakon napada palestinskog otpora Hamasa 7. oktobra.
Njena novopečena stranka također je kritizirala Međunarodni krivični sud, čiji je državni tužilac prošlog mjeseca zatražio naloge za hapšenje Netanyahua, njegovog ministra odbrane Yoava Gallanta, kao i protiv trojice čelnika Hamasa.
Dana 24. juna, neposredno prije prvog kruga parlamentarnih izbora, vođa francuskog nacionalnog skupa Jordan Bardella izjasnio se protiv bilo kakvog priznavanja palestinske države, nepošteno tvrdeći da bi to, ustvari, značilo priznanje terorizma.
Da je ovaj užasni islamofob pročitao nešto o historiji, bez sumnje bi saznao da je terorizam bandi Irgun i Stern bio temelj na kojem je osnovana država Izrael i da je jevrejskoj državi dao nekoliko budućih premijera.
