Bivši režim Bashara al-Assada pretvorio je planinu Qasioun na području Damaska u postrojenje za proizvodnju barel-bombi koje su korištene u velikim masakrima tokom građanskog rata u Siriji.
Barel-bombe zapravo su metalni rezervoari u obliku buradi, kontejnera za cement ili cilindra, koji se pune visokoeksplozivnim materijalima i gorivom kako bi izazvale požar pri padu, uz dodatak metalnih krhotina i eksera.
Ove bombe, za koje je poznato da imaju snažan destruktivni efekat uprkos niskoj cijeni, režimske snage su najviše koristile u građanskom ratu.
Barel-bombe, napravljene punjenjem bureta materijalima kao što su velike količine eksploziva, otpadnog metala i eksera, korištene su u ubijanju hiljada civila u ratu u Siriji.
Način na koji se baca ova bomba, koja uzrokuje razaranja na području od 50 do 200 metara u zavisnosti od količine eksploziva, u vojnoj terminologiji se definiše kao "slobodni pad".
Reporterska ekipa agencije Anadolu snimila je postrojenje za proizvodnju barel-bombi koje se nalazi u podnožju planine Qasioun u blizini glavnog grada Damaska.
Napadi na civilna naselja
Na ulazu u objekat nalazi se fotografija svrgnutog sirijskog predsjednika Assada.
Unutar objekta se mogu vidjeti razne cijevi, eksploziv, detonatori i druge komponente korištene u proizvodnji bombi.
Prema izvještaju Sirijske mreže za ljudska prava (SNHR) za period od jula 2012. do aprila 2021. godine, koji dokumentira kršenja ljudskih prava nad civilima u Siriji, režimske snage su u napadima na civilna naselja upotrijebile barel-bombe čak 81.916 puta.
U ovim napadima ubijeno je najmanje 11.087 civila, uključujući 1.821 dijete i 1.780 žena.
Na meti barel-bombi najviše su se našle provincije Damask, Halep, Dera i Idlib, a najviše žrtava je zabilježeno u Halepu.
Bashar al-Assad, koji je bio sirijski predsjednik skoro 25 godina, pobjegao je u Rusiju nakon što su antirežimske grupe preuzele kontrolu nad Damaskom 8. decembra, čime je okončan režim partije Baas, koji je bio na vlasti u Siriji od 1963. godine.
Preuzimanje vlasti uslijedilo je nakon što su borci Hayat Tahrir al-Shama zauzeli ključne gradove u munjevitoj ofanzivi koja je trajala manje od dvije sedmice.
