Bosforski most u Istanbulu, poznat i kao Most šehida 15. jula, povezuje azijski i evropski kontinent već 51 godinu.
Most, koji je otvoren 30. oktobra 1973. godine, koristi u prosjeku 190.000 vozila dnevno, a izgradnjom ovog arhitektonskog dragulja ostvaren je stoljetni san.
Ideja o povezivanju dvije strane Istanbula, grada koji stoljećima predstavlja važnu historijsku, političku, komercijalnu i kulturnu vrijednost, datira još iz antičkih vremena.
Jedan od najvećih snova civilizacija koje su vladale na tim prostorima bio je da ujedine dva kontinenta.
Povezivanje dva kontinenta
Naročito nakon 16. stoljeća, tokom osmanskog perioda, predlagane su brojne ideje i projekti za povezivanje dva kontinenta, ali nijedna nije realizovana sve do izgradnje Bosforskog mosta.
Nakon druge polovine 20. stoljeća, Istanbul je ušao u brz proces urbanizacije, širenjem stambenih zona, valovima migracija i povećanjem saobraćaja koji su doveli do prvih koraka ka izgradnji mostova preko Bosfora.
Izgradnja Bosforskog mosta, na kojem su radile britanske i njemačke kompanije, počela je u februaru 1970. godine.
Most sa šest traka, ukupne dužine 1.560 metara i raspona od 1.074 metra između tornjeva, završen je za oko tri godine i osam mjeseci, a za izgradnju mosta tada je plaćeno više od 23,2 miliona dolara.
Bosforski most je najstariji i najjužniji od tri viseća mosta koji se protežu Bosforskim moreuzom u Istanbulu, koji povezuje Evropu i Aziju. Most se proteže između Ortakoya u Evropi i Beylerbeyija u Aziji.
Ovo je gravitacijski usidren viseći most s čeličnim kulama na kojem aerodinamička paluba visi na čeličnim sajlama.
Bosforski most je poznat i kao važna transportna ruta, povezujući dijelove Evrope sa turskim gradovima i šire.
Otvoren 30. oktobra 1973.
Prvi most koji povezuje dvije strane turske metropole otvorio je dan nakon 50. godišnjice Republike Turkiye, 30. oktobra 1973. godine, tadašnji predsjednik Fahri Koruturk.
Zvanični naziv Bosforskog mosta promijenjen je u "Most šehida 15. jula" 26. jula 2016. godine, u znak sjećanja na ljude koji su izgubili živote tokom izdajničkog pokušaja državnog udara 15. jula.
